வேத்தியனின் பள்ளி வாழ்க்கை...

என்னையும் தொடர் பதிவிட அழைத்த "ரசனைக்காரி" ராஜேஸ்வரி அக்காவுக்கு நன்றிகள்...
அவங்களோட பதிவு படிக்க இங்கே க்ளிக்கவும்...

ஆனா விஷயம் என்னான்னா வேத்தியனாகிய நான் இன்னும் கல்லூரியில் சேரவே இல்லை...
இப்போ தான் பள்ளி வாழ்க்கை முடிஞ்சிருக்கு...
இந்த ஜூலையில தான் கல்லூரி...
:-)

ஆனாலும் என் பள்ளி வாழ்க்கை பத்தி எழுதனும்ன்னு ரொம்ப நாளா நினைச்சுட்டிருந்தேன்...
இந்த பதிவு மூலமா நான் அது பத்தி எழுதிடுறேன்...

"வேத்தியன்" எனும் பெயரானது எனது சொந்தப்பெயர் அல்ல..
நான் படித்தது Royal College எனும் கொழும்பிலுள்ள பள்ளியிலாகும்..
தமிழில் எமது பள்ளியை "வேத்தியர் கல்லூரி" என அழைப்போம்.
பதிவு எழுத வந்த போது சில பல காரணங்களுக்காக சொந்தப்பெயர் வைக்க வேண்டாம்ன்னு முடிவு பண்ணினேன்..

ஒரு பெயர் யோசிக்கும் போது கூட சட்டென்று ஞாபகத்துக்கு வரும் இடம் எனது பள்ளி...
அதனால வச்ச பெயர் தான் "வேத்தியன்" எனும் பெயர்...
ஆங்கிலத்தில் பொருள் Royalist என்பதாகும்...
ஒவ்வொரு தடவையும் இந்த வேத்தியன் எனும் பெயரை கேட்கும் போது எனது பள்ளி ஞாபகங்கள் வந்து போகும்..

பள்ளி என்பது ஒவ்வொருவருடைய வாழ்விலும் மறக்கவே முடியாது...
ஏகப்பட்ட நண்பர்கள்..
எப்போதும் சந்தோஷம்...
முக்கியமான விஷயம் என்னவென்றால் எந்தப் பொறுப்பும் இருக்காது, படிப்பதை தவிர...
:-)
நான் படித்த பள்ளியின் ஒரு தோற்றத்தை இங்கு காணலாம்...



பள்ளி வாழ்க்கையைப் பத்தி யோசிக்கும் போது சட்டுனு ஞாபகத்துக்கு வருவது ஒவ்வொரு ஆண்டும் நாம் சென்ற சுற்றுலக்கள் தான்...
படித்து முடித்த 12 ஆண்டுகளிலே எத்தனை சுற்றுலாக்கள் ???
பெயர் மட்டும் தான் 'கல்விச் சுற்றுலா'..
ஆனால் நாம் அதை ஒரு உல்லாசச் சுற்றுலாவாக தானே எடுத்துக் கொள்வோம் ??

அதுவும் இரண்டு நாள் சுற்றுலாவாக இருந்தால் டபுள் சந்தோஷம் தான்... வீட்டுக்காரங்க சகவாசம் இல்லாம இருக்குற அந்த ஒரு இரவுல நாம என்னென்ன செய்யனும்ன்னு ஒரு மாசத்துக்கு முன்னாடியே முடிவு பண்ணி வச்சிருவோம்ல...
பல பேருக்கு பீரின் டேஸ்டும் சிகரெட்டின் வாசனையும் தெரிய வருவது இந்த இரவில் தானே ???
தெளிவா இருக்கிறவங்க தப்பிச்சுருவாங்க..
மாட்டினவங்களுக்கு நிலைமை மோசம்...

அடுத்து மறக்கவே முடியாத இன்னொரு விஷயம் டியுஷன் க்ளாஸ்...
அதுவும் உயர்தரம்ன்னா ஒவ்வொரு பாடத்துக்கும் க்ளாஸ் போவோம்ல நாம... சும்மாவா போவோம்??
நாம க்ளாசுக்கு போய் படிச்சுட்டு வரதே ஒரு கூத்து தான்...
:-)

மத்தது மன்றங்கள்...
நம்ம பள்ளியில தமிழ் மன்றங்கள் சில இருக்கு..
இந்து மாணவர் மன்றம், தமிழ் இலக்கிய மன்றம், தமிழ் கர்னாடக இசை மன்றம், தமிழ் நாடக மன்றம்...
இந்த ஒவ்வொரு மன்றமும் ஒவ்வொரு வருடமும் விழாக்கள் நடாத்தும்.. அடுத்த வருடம் உயர்தரப் பரீட்சை எழுதும் மாணவர்கள் அதற்கு முந்திய வருடம் அவ்வொவ்வொரு மன்றங்களையும் வழிநடாத்துவது வழக்கம்... மன்றங்கள், விழாக்கள்ன்னா சும்மாவா???
ஜமாய்ச்சுருவோம்ல நாம...

உதாரணமா தமிழ் இலக்கிய மன்றம்ன்னா அது ஒவ்வொரு வருடமும் "கலை விழா" நடத்தும்..
விழா நவம்பர் மாசம்ன்னா அதற்கான முயற்சிகள் மார்ச் மாசத்துல இருந்தே தொடங்கிருவோம் நாம...
வேற வேலை நமக்கு ???
:-)

இப்பிடி மன்றங்கள் வளர்த்த காலப்பகுதியில் கிடைத்த அனுபவங்கள் ஏகப்பட்டது இருக்கு...
ஒருவருடன் எப்பிடிப் பேச வேண்டும்ன்னு அப்போ தான் தெரிந்து கொண்டேன்...

அடுத்து நினைவுக்கு வருவது முக்கியமான விஷயம்..
ஒவ்வொரு மாணவனுக்குள்ளும் ஒளிந்திருக்கும் இசைத் திறனை வெளியில கொண்டு வருவது, மேசையில தாளம் போட்டு நாம படிக்கிற பாடல்கள் தான்...
ஏதாவது ஒரு பாடத்துக்கு ஆசிரியர் வரலைன்னா அது ஒரு தனி சந்தோஷம் தான் நமக்கு...
நண்பர்கள் எல்லாருமா சேர்ந்து சுத்தி ஒக்கார்ந்திருவோம்...
ஒரு 5 பேர் இருந்தாலும் போதும் கச்சேரி நடத்த..
:-)

எனது நண்பர் குழாமில் நான் தான் மேசையில மியுசிக் போடுறது..
பாட்டு பாட மச்சான் பால்பாண்டி...
பாட்டு எடுத்துக் குடுக்க பைக் சொந்தக்காரன்...
லிரிக்ஸ் ஞாபகப் படுத்த நயன்தாரா...
கூடி இருந்து வேடிக்கை பாக்க ரெண்டு பேர்ன்னு எப்பவுமே நம்ம கச்சேரி களைகட்டும்...

பள்ளியில இருந்தா பட்டப்பெயர் இல்லாம இருக்குமா??
நம்மல கூப்பிடுறது 'ஐயன்'ன்னு தான்...
நண்பர்களோட பெயர தான் மேல சொல்லியிருக்கேன்ல...
:-)

இப்பிடி பள்ளி வாழ்க்கையை நினைக்கையில ஞாபகத்துக்கு வர்ற விஷயங்கள் ஏராளம் ஏராளம்...
சிலதை சொல்லியிருக்கேன்..
பலதை தினமும் நினைச்சுகிட்டு இருக்கேன்...
பள்ளி வாழ்க்கையைப் பத்தி எழுதனும்ன்னா ஒரு பதிவு போதுமா சாமி ??
:-)

நான் எழுதனும்ன்னு தினமும் நினைச்சுட்டிருந்த விஷயங்களைப் பத்தி எழுதுறதுக்கு வாய்ப்பு தந்த ராஜேஸ்வரி அக்காவுக்கு மீண்டும் ஒருமுறை நன்றிகள்...

தொடர்ந்து எழுத நான் அழைப்பது எனது நண்பர்கள்,

1. கார்த்திகைப் பாண்டியன் - பொன்னியின் செல்வன்.

2. ஆதவா - குழந்தை ஓவியம்.

அடுத்த பதிவுல சந்திக்கலாம்...
வர்ட்டாஆஆஆ...
டாட்டா..
பை பை...
.